Tuesday, July 13, 2010

rAmzAn

M. Nasir

Suatu Masa

Bagaimanakan ku mula
Dan apakah kata-kata
Yang indah untuk diabadikan
Tiap wajah berkisah
Tiap madah bererti
Manakah ilhamku

Cahaya di matamu
Senyum di bibirmu
mengukir seribu tanda pertanyaan
Mungkinkah kau jua dalam kerinduan
Di saat begini aku merindukah

Berhelai-helai surat
Terbiar di depanku
Tak dapat aku utuskan
Ku ramas semua
Dan ku buangkan
Jauh dari pandangan

Lalu aku kesal
Ku kumpul semula
Tak dapat ku nyatakan apa yang ku rasa
Jika engkau tahu di dalam hatiku
Mungkinkah kau sahut jeritan batinku

Dengarkanlah panggilanku
Dengarkanlah lagu untukmu
Angin lalu kau sampaikan
Rasa rindu yang membara
Kepadanya

Warna-warna cintaku
Kian pudar bersama
Malam yang gelap gelita
Entahkan kau rasakan
Apa yang aku rasa
Atau kau tak endah

Tapi ku percaya
Semua telah tertulis
Dan niat suciku takkan disiakan
Dan di suatu masa
Di hari yang indah
Ku hulur tanganku
Lalu kau terima

Monday, July 12, 2010

maam-macam hal...

.
.
.
sejak kes aku kena kacau dekat rumah ritu aku terus jadik sikit penakut.. haih perasaan yang aku tak berapa minat. uhukuhuk. sebelum nih pun tak lah aku berani sangat.. tapi sekadar nak kuat kan hati itu dah memadai untuk kau rasa selamat. tapi skang aku syik rasa takut.. kisah nya bermula macam nih ..

Malam tu aku chatting macam hari-hari biasa.. jam awal lagik dalam kul 10.30. tiba0\-tiba aku dengar gril bilik aku bergegar. gril tingkap bilik aku ada 1 untuk keselamatan jadik dia ley bukak. aku dah macam pelik.. memula a ku pandang gak. oleh kerana terlindung dek lansir aku biarkan saja.. walau dalam pala aku nih... sanakdengan memikirkan apa yang buat gril tu ley bergegar. aku pikir mungkin angin kuat. tapi bila aku pandang.. langsir tu tak menampakkan langsung yang gril tu bergegar dituip ngin malam dari luar. aku pk. maybe kipas aku kuat sangat kot. but bila aku pandang speed kipas hanya nombor 3.. agak mustahil nak memenerbang kan langsi aku beriya-iya sampai ley burbunyik gril tu.. aku dah terdiam.. chating pun tak tentu arah.. terus aku cakap dalam hati..

" kot ye pun nak ngusik, kenapa awal sangat "..

terus aku bangun duk ngadap tv kejap kat luar. itu pun sofa 3 seater aku duk ujung belah kiri, aku rasa ada something duk ujung belah kanan. cerita lawak pun jadik tak tak lawak. aku bangun masuk balik dalam bilik. aku sembahyang. baru aku rasa sikit tenang dan bunyik tu tak de lagik.

besoknya tu, kawan aku ada pesan suh bercakap dengan menda tu an halau dia pergi.. masa balik dari kerja nak masuk umah pun dah berdebar-debar dah hati nih. kuat kan hati buatmacam biasa. aku masuk mandi solat on internet, aku pandang langsir tingkap. masa tu dah nak maghrib dah.. aku tekad walau hati aku rasa macam berat giler. aku pg kat tingkap aku ikat selai langsir aku. masuk langsir kedua.. aku rasa sangat semacam. macam ada orang depan aku pandang apa ajer gerak geri aku. sambil-sambil ikat langsir tu aku terus bersuara agak keras dan tegas

" kau buat apa kat sini? aku nak duduk sini. pergi kau jauh dari sini. ini rumah aku. jangan kau ganggu aku lagi. jangan kau ganggu orang dalam rumah nih.. pergi.. pergi... "

dengan kuasa Allah.. lepas kau cakap macam tu. aku rasa saaaaangat ringan. hati aku tak berdebar. tak rasa macam di perhatikan. alhamdulillah....

but the case return back.. esoknya tu nak jadik hal, osmet aku si lysa ajak kuar makan, lapar katanya. ajak kawan dia dia abang rin. sebab nak makan kat desa tasik sup meletop. hati aku dah terdetik, jangan balik lambat sudah... makan punya makan, berbual punya brbual.. dah kul 11 lebih.. hurm tak pelah. sebab abang rin hantar kami kat rumah. entah macam mana lah plak. si lysa ni rajin plak nak tunjuk kat abang rin blok-blok opis kami, so masuk la parcel E, dah masuk dah tunjuk kena la plak tawaf 1 parcel untuk kuar balik disebab kan pintu belakang parcel tutup. tiba-tiba aku dengar abang rin mengeluh..

" kalau tak masuk opis tadi tu pun tak pe kan.."

aku dengan lysa dah pelik dah... pastu abang rin sambung

"ada menda ikut "

erk.. aku dgn lysa dah cuak.. adeh.. masalahnya dah sampai kat rumah, walau pun dah duk melepak kat basment tu dalam 15 minit, abang rin tu kata still tak pegi menda tu, jadik dia suh baca ayat kursi dan ludah kiri kana dan basuh kaki sebelum masuk bilik.

huhuhu.. sampai la ni aku still rasa tak best... weekend ritu aku rasa sangat2 tak sanggup nak tinggal sorang. so aku ambil keputusan turun melaka dan lepak sana.. huhuhuhu

Friday, July 2, 2010

bapak lain kisah.. mak lain kisah... alaaaaaaaaahai

.
.
.
ahaks.... ni kes sebelum aku balik mengejut itu hari...
aku saje jerk kol mak aku...
mak aku ni skang dah pandai main miskol2.. nak suh aku kol...

adoi cik caaahhhh

dalam aku borak dengan mak aku...
tetiba..
mak aku tanya..

"ko tak nak balik kampung ke ima? "

"ala... wat apa balik.. mak bukan windu pun..." ala2 merajuk bunyiknye ..

"eh.. sape kata tak rindu... anak2 ni.. semua melakat kat hati...rindu... "

"yela tu mak nih..." ala2 majuk tenuk lagik nih

"yela... apa plak tak windunye... "

tanduk aku mula tumbuh...
"alaaa... mak nak suh orang balik sebab nak suh orang bawak pegi tesco cheng baru kan? pastu suh g kamdar sg udang.. suh bawak g pasaraya sakan.. bawak g kota pesen.. kan? kan? kan? macam orang tak tahu,, " huhuhu... majuk ala cipan tetap aku buat...

"eh mana ada... mandai jerk.. mak betul windu.. tapi kalau tak free tak pe.. dah tak sibuk balik le nanti... "

ngeh..ngeh..ngeh.. ayat nak tacim....

belum sempat aku bukak mulut.. mak aku dah sambung balik

" tapi ma kan... pasaraya sakan tu... murah2 tau ma.... tokey dia orang melayu kita..e'eeeeaaa... mak pegi ritu baju pasang.. yaAllah cantik2... murah lak tu.. dah siap nye... kalau ko pakai bawak pegi keje pun cantik ma... tapi mak teringin plak nak g kota pesen tu... tak de sape nak bawak mak pg.. harap dak wan.. tak de dia layan la kita nih... sama jerk dengan bapak nye.... ari tu mak dengau busu kau kata... kat sana rambang mata... semua lawa nih... bla..bla..bla..bla..bla.. "



eerrggggghhhhh... kan aku dah kataaaaaaaa.... tanya ada maknaaaaaaaaaa...

Thursday, July 1, 2010

ayaaaaaaahhh .. oooo ayaaaaaaaaaahhh

.
.
kahkahkah

adoi bapak aku ni kan...
dengan dia memang aku tak ley nak kelentong...
memang dia dapat hidu....
mmg aku tak ley nak pusing2 ayat..
kompem aku kena balik.... ekekekekeke
kisah dia macam ni....

ada sekalik tu ayah aku bagi tahu..
ada pak cik suruh dia carik kan calon untuk anak buah pakcik nih..

ayah aku kata..
" ikut hati ayah nak jerk sebut nama kau "

aku jawab...
"abes.. nape nye tak sebut.." walau dalam hati ni.. malasnye laaaa"


ayah aku kata..
"ayah tak suka la pakcik tu.. sebab tu ayah tak sebut"

aku pun saja gatal mulut tanya ..
"budak tu keje apa ayah? "

ayah aku dah betulkan duduk dia.. then dia cakap
" umo dalam 30-an, keje salesman.. bapak dia adik pakcik tu...
pakcik _________"


aku dah berkerut dahi dah..
"yang tinggal kat pokok mangga tu ke ayah? "

ayah aku dah macam pelik
"ye la kot... nape?? "


aku tepuk dahi...

"looooorrr... kenal la ayah.. kawan2 YM gak tu.. selalu gak lepak2 ayah... errrr... tapi tak payah la ayah.. " sambil badan aku ngeliat2 tunjuk kan gaya macam geli geleman..

ayah aku dah pelik...
"nape plaknye?? "

aku pun bukak cerita..
"ayah..abang tu kan..betul la salesman ayah..tapi penah xcident..hurm urat putus 1 la ayaaaaahh.. eh tapi bukan la weng... ok sebenarnya... muka ok laa... sembahyang memang tak tinggal... tapii..... macam lurus bendul sikit la ayah... " jawab aku dengan gaya skalik...

ayah aku pandang aku..
" eh nak ikutkan... budak tu.. memang dah sesuai sangat la dengan kau..."

pulaaakkk...
"eh.. tak nak la... apasal plak??? "

dengan muka tak bersalah ayah aku jawab..
"yela.. ko kata dia lurus bendul... ha... dia LURUS BENDUL.. kau tu pulak "BENGKOK" dah sesuai la tu..".


ceeeeeeettt.... pakcik ali razak.... main kasar nampaaaaaaaaaaakkkkk



klik iklan ni tak kena bayar pun